1 september, zonnig 25 graden, 22 km
Dagelijks is de afstand 2 a 3 km verder dan de afstand volgens het “Brierley” boekje. Geen probleem voor deze kanjers, ook dat kunnen we. Wel iets om rekening mee te houden.
Naast het klooster in Viana de Castelo is direct een ontbijt café te vinden. Helemaal op pelgrims gericht is die ook om 7 uur open.
Vandaag gaat Loes alleen verder. Ze is 4 dagen met ons op pad gegaan en kiest nu haar eigen weg. We wensen haar “Buen Camino” en een goede aankomst. Tot weer ergens onderweg! We gaan Loes missen.
Vanaf Viana de Castelo heb je 2 mogelijkheden om naar Vila Praia de Ancora te gaan. Direct langs de kust of iets het binnenland in, met uitzicht op zee. We kiezen voor de laatste optie. Heel erg mooi en zeker aan te bevelen. Op deze kaart is het de blauwe route.
Boven op de berg bij Viana do Castelo is deze kerk al van verre te zien. Gisteren regelmatig het baken van onze richting. Moeten we daar echt naar toe, vroeg Mia zich af…..nee hoor niet nog eens klimmen.
Heel even volgen we een drukke weg. Later zijn we weer op aloude weggetjes langs de dorpen.
Wat in Nederland zeker te gevaarlijk wordt beschouwd, mogen er nu zomaar een spoor oversteken.
Er zit vandaag ook een flinke heuvel bij. Een bospad met aan weerszijden een muur met grote oude stenen. We verbazen ons over de stevigheid en zien dat die stenen gewoon gestapeld zijn. Soms zijn de gaten met kleine steentjes opgevuld.
Net voor de top is het nog even flink steil. Alweer een beetje gewend aan het klimmen gaan Mia, Tiny en Monique rustig naar boven.
Met de speciale groeten voor de familie, collega’s en vrienden van Monique. Kijk eens wat ze loopt te stralen.
En wat denk je van deze kanjers. De zussen Ellie en Alie. Ook zij genieten van elke stap. Hier vlakbij de plaats waar we lunchpauze hadden met uitzicht op zee.
Op muurtjes zijn steen mannetjes gemaakt. Er staan er een paar en zo wordt elke pelgrim uitgenodigd er nog een bij te leggen. Dat voelt als verbondenheid met de pelgrims. Ook vandaag hebben we weer veel pelgrims ontmoet, uit Australië,Nieuw Zeeland, Finland. Erg leuk om zoveel nationaliteiten te ontmoeten.
Na Oforno dalen we af naar Vila Praia de Ancora. Wat we dan meemaken heb ik nog nooit meegemaakt. We lopen langs een huis en ik word uitgenodigd om een appeltaart te komen eten. Ik zeg …ja graag, maar we zijn met 8. Ok, zeggen ze. Ik roep ook Ellie en Alie terug en zo mogen we zomaar binnenkomen. We krijgen ook nog een port te drinken en genieten van de enorme gastvrijheid. Als dank zingen we “tulpen uit Amsterdam”. Wat een speciale ervaring!
Nog 2 km en dan zijn we weer bij de zee. Een zonovergoten strand en terrasjes wachten op ons.
We slapen in hostel D’Avenida aan het eind van de boulevard. Een kamer met stapelbedden voor 7 personen. We zijn er weer heel blij mee.
Wat een mooie tocht als ik het zo lees en wat een afwisselend parcours.
Geniet met volle teugen en voor Monique je bent een topper hoor
Prachtige route weer en veel leuke ervaringen opgedaan!!
Ik blijf me altijd weer verbazen over al de onverwachte ontmoetingen: appeltaart en een
glaasje port geweldig ,geniet ervan pelgrims.
een groet van Jopie.