Dag 4 van Barcelos naar Vitorino dos Piães

30 graden, af en toe een wolkje en 24 km.

Om kwart over zes liep de wekker af en stond iedereen op. Heel rustig deed iedereen zijn dingetje en daarna gingen we ontbijten in het hostel. Ieder van ons had een ontbijtpakket en er stond een automaat voor koffie en thee. We vertrokken om half 8 en toen kwam Ineke erachter dat haar stokken binnen stonden. Gelukkig hadden we de code om binnen te komen. Iets vergeten blijft toch wel een dingetje. Dan nog even Corrie helpen met haar rugzak, ze wordt er bijna bij achterover getrokken. En daarna gaan we weer met goede zin, stilletjes op pad.

Het was vandaag meer klimmen dan we tot nu toe gedaan hebben en dat was zwaar, zeker met het warme weer. De eerste paar uur hebben we doorgelopen en daarna namen we de eerste de beste pauzeplek. We zetten de tassen op het terras en werden aangesproken door twee Amerikaanse dames. Ze wilden weten of wij de zeven dames uit Holland zijn? Dat zijn we, ze hadden van Lynn en Bart over ons gehoord. Lynn en Bart waren gisteren in hetzelfde hostel als wij en waren zo verbaasd dat wij elkaar op Schiphol hadden leren kennen. Ze dachten dat wij een vriendinnengroep waren die nu met elkaar de camino gingen lopen.

Het werd weer behoorlijk warm vandaag en dan is het lopen zwaarder. We wilden na een uur wel weer een pauzeplek maar die is er niet op afroep en bij deze brug was geen schaduw wat geen optie is bij deze temperatuur.

In de zon lopen we verder en als we een bank zien waar drie mannen op zitten vragen we of we erbij mogen zitten en enkelen van ons gaan langs de kant van de weg zitten. De mannen komen uit Ierland en op ons verzoek zingt een van de mannen een Iers lied. Wij worden gevraagd om een lied te zingen en dat wordt Tulpen uit Amsterdam, wat we niet zo goed kennen maar met de dirigent die meezingt wordt het toch nog iets. Na deze leuke pauze lopen we verder, we gaan de Ieren vast nog eens tegenkomen.

De heerlijke maaltijd van gisteren was bij iemand niet goed gevallen waardoor ze in de middag af en toe de bosjes in moest. Gelukkig ging het daarna beter met haar. We waren blij dat we bij ons hostel waren en hebben een kamer voor negen personen. Na de tassen binnen gezet te hebben nemen we een drankje uit de automaat voor ons etappedrankje. Na een tijdje komen er twee dames die bij ons op de kamer komen en dat wordt voor ons een nieuwe ervaring, kamer delen. Er zijn bij het hostel gemakkelijke stoelen maar als je er een pakt die niet heel is gebeurd er het volgende:

Ze kan er zelf ook hard om lachen. Bij het hostel kunnen we eten en kiezen uit omelet of pasta bolognese en met zijn allen eten we in de keuken. Andere gasten eten in een ander gebouw. Het werd weer een gezellige avond en om kwart over 10 lag iedereen in bed.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.