26 september, 19 km, half bewolkt 22 graden
“Uit de kast komen” schreef iemand als reactie op ons blog van gisteren. Het hostel “In Barcelos” heeft per kamer de bedden ingedeeld in een soort kasten. Een ruimte van ongeveer 6 bij 6 met 4 stapelbedden, die met kasten van elkaar gescheiden zijn. Zo hadden we onze eigen kamer en onze eigen kast. Een fijne plek midden in het centrum. Gisteren gingen we voor het eten nog even samen wat drinken.
Daarna gingen we eten bij Solar Real. Een restaurant met een zeer goed pelgrimsmenu. Aan te bevelen. We hebben gesmuld. Ook vandaag starten we met een beetje mist als we door Barcelos lopen. Het duurt lang voor we de stad uit zijn.
Daarna is het licht glooiend. Ik denk zelfs dat we de heuvel van Alto de Portela al hebben gehad…..
Dat blijkt later niet zo te zijn. Na ongeveer 7 km zijn we bij café Arlantes. Hier zien we de pelgrims die al een paar dagen met ons onderweg zijn.
De echte klim begint daarna en eindigt bij de pelgrims herberg van Tamel. Een flinke klim en alvast een voorproefje voor de klim na Ponte de Lima. We ervaren dat als je het rustig aan doet, me kleine stapjes, het zeker gaat lukken.
Achter de herberg bij het kerkje rusten we even uit en wachten op elkaar.
Een hele mooie oude brug. Ponte das Tabuas.
We voelen de stijging in onze benen en zien ook dat de we iedere dag wat km eraf snoepen. Nu nog 180 km te gaan.
De geuren van het eucalyptus bos komen ons tegemoet. Vooral de jonge blaadjes ruikem heel lekker als je ze een beetje kneust.
Net iets verder dan we dachten komen we bij Casa Fernanda aan. Verscholen onder de druivenstruiken worden we van harte welkom geheten door Fernanda.
wat heerlijk om jullie verhaal te lezen. vanmorgen thuis gekomen van onze Camino Portugues met Rita. zou zo weer met jullie mee willen. Geniet ervan. Buenos Camino
Ook ik geniet weer volop van de mooie verhalen en de prachtige foto’s die Mieke elke dag weer weet te maken. Ken de pelgrims niet, maar loop in gedachten deze route graag met jullie mee. Was zelf in 2016 bij Casa Fernanda en bewaar daar de mooiste herinneringen aan. Wat gastvrij en zorgzaam waren Fernanda en Jacintho. Prachtige verhalen en samen hebben ze voor ons gezongen. Onvergetelijk!
Wens jullie allen een Bon Camino met steeds minder mentale ballast en steeds meer mooie herinneringen voor in jullie rugzak.