27 graden, zon met sluierwolkjes, 18 kilometer

We gaan vandaag vroeg op pad zodat we minder lang in de hitte lopen. Het is nog niet helemaal licht wanneer we buiten verzamelen. Om 7 uur gaat de bakker open waar we kunnen ontbijten. Ik vermoed dat we de eerste klanten waren. Ontbijt bestellen en wanneer iedereen bestelt heeft je lunch zodat we niet te veel tijd kwijt zijn. Kwart voor 8 gaan we op pad, het is warm genoeg om zonder vest te lopen en het is mooi om te zien hoe de natuur ontwaakt.

Sommigen van ons moeten ook ontwaken en we wandelen rustig de eerste kilometers. We zien nu ook af en toe andere caminolopers waaronder een groep van vier jongeren uit Duitsland. En langs de kant een tentoonstelling van noem het maar op en een afbeelding van Jacobus met linten ervoor en schaduw van vier personen.

Het vlakke lopen van de laatste dagen langs de kust is voorbij. Het lijkt nu op het laatste deel van gisteren met hoog/laag verschil. We lopen wat dichter bij elkaar dan de eerste dag en de voorste lopers stoppen op tijd voor een korte of langere pauze.

Na een tijdje zien we bij een kerkje de aankondiging van de Pelgrimsmis waar we vanavond naar toe willen. Naast het kerkje staat een bijzondere steen. Iedereen is inmiddels goed wakker en de lachspieren worden weer gebruikt wat je aan de foto wel kunt zien.

Iedereen is blij dat we zo vroeg vertrokken zijn. Een klein stukje van de route zit een barretje waar we koffie drinken. Twee dames uit Canada zitten er ook. Ze vertellen niet hoe oud ze zijn maar we schatten ze misschien wel ouder dan onze oudste dame. Het wordt warmer en na een tijdje lopen we in de zon over stenen wat het extra warm maakt. Heerlijk als we dan weer een stukje in het bos kunnen lopen.

Dit is een heerlijke pauzeplek, allemaal op een rijtje.

We kopen nog wat fruit en zo in een heel klein supermarktje. Wanneer we aan de rand van Barcelinos zijn stoppen we voor een drankje en onze broodjes die we vanmorgen meenamen. Een ijsje is ook niet verkeerd denk Gré en Ineke is zo aardig om onze drankjes en het ijsje te betalen. Daarnaast trakteert ze ons op kleine pastéis de nata. Superlief, dankjewel. We gaan op pad en even later helpt iemand de voorste loopster met iets in haar tas te stoppen. De rest stopt er achter en op een rijtje zie ik ze staan. Snel een foto maken waarbij iedereen de tas van de ander vasthoud en het wel een polonaise lijkt.

Ik merk dat ik spierpijn begin te krijgen, nee niet in mijn benen of schouders maar in mijn lachspieren. Het laatste stukje ging voor mijn gevoel heel snel en ineens waren we bij de brug naar Barcelos.

In het hostel kunnen we pas om 3 uur terecht maar wanneer we er langs lopen informeer ik of we onze tassen daar achter kunnen laten. Nou, we kunnen zelfs al in onze kamer. Er is een lift en omdat we op de derde verdieping zitten gaan Corrie, Gré en ik alvast met de lift terwijl de anderen nog afrekenen. Ik heb betere ideeën gehad. We passen er net in en hij gaat zo traag dat we grappen dat de lift er dadelijk mee stopt. En net voordat we boven zijn gebeurd dat ook. We gebruiken de alarmknop en ik krijg het warmer en warmer. Het zal toch niet dat we hier een tijdje vastzitten? Voor ons gevoel heeft niemand door dat we vastzitten en de alarmknop wordt nog een paar keer gebruikt. Net als ik ga bellen horen we iemand. Die geeft ons instructies en even later krijgt ze de deur open. Oef, fijn om eruit te zijn al moeten we een flinke stap maken om op de verdieping te komen maar dat heb ik er graag voor over.

We zetten onze spullen in onze kamer. Voor de eerste keer slapen we met zijn allen in een kamer, wordt een nieuwe ervaring. Eerst gaan we voor het etappedrankje Barcelos in waar we op het terras direct contact hebben met een Portugees. Hij wil wel heel graag contact met Regina maar dat is niet wederzijds.

Chef kok Lorita en sous chef Regina bieden aan om te koken wat iedereen graag aanneemt. Ze gaan boodschappen doen en wij mogen straks opruimen, goede deal. We eten om half 6 zodat we op tijd zijn voor de Pelgrimsmis.

Het eten was heerlijk en er was voldoende. Goed gedaan dames. De pelgrimsmis was voor iedereen een bijzondere ervaring. We kregen, samen met andere pelgrims de zegen van de pastoor en na de mis een stempel, een kaartje met een spreuk en wens en info over andere missen onderweg.

Weer terug bij het hostel zitten we boven op het balkon eerste rang voor het jazzconcert van vanavond. Dat begint om 10 uur en dat betekent dat we nog een uur moeten wachten. Tijd voor ons om te kletsen en te lachen. Wanneer het concert begint vindt niemand het leuk en als er dan ook nog een lege wijnfles kapot valt wordt het tijd om naar bed te gaan. Het lijkt wel een schoolreisje zoals het gaat met zijn allen op een kamer. Rond 11 uur wordt het dan toch stil en dat is maar goed ook want de wekker loopt morgen om kwart over 6 af.