6 mei, 21 km, licht bewolkt 22 graden

In de avond was het bisschoppelijk paleis mooi verlicht, toen we naar het uitstekende restaurant El Cappricio gingen voor het menu van de dag. Zeker een aanbeveling waard als je in Astorga overnacht. De vrijwilliger van herberg San Javier had het ons aangeraden.

In alle vroegte is Tea op pad gegaan. Voor haar vandaag weer een dag om alleen op pelgrimspad te gaan. Een etappe vandaag met een langdurige stijging van 900 naar 1155 meter. Op de meeste plaatsen vals plat.

Niet ver na Astorga vinden we het kleine kerkje Ecce home. Hiertegenover is een gedenkplaats voor pelgrims die op de Camino zijn omgekomen. Ik breng een bloemetje bij de gedenksteen van Lion Spijkers, vorig jaar 11 mei in Ribadiso overleden. Ik denk aan zijn familie en wens hun sterkte.

In het kerkje is de mooie tekst te vinden:

“El spiritu Sanctu, El Amor, La Luz de Christo, Guie tus pasos”

Bij onze eerste stop in Murias word ik geïnspireerd door deze tekst. “Your future is created by what you do today, not tomorrow.” Je toekomst ontstaat door wat je vandaag doet, niet morgen.

Intussen stijgen we gestaag. Een recht pad omringd door bloeiende gele en later witte brem.

De dorpjes die we passeren zijn Santa Catalina en El Ganso. Een kerktoren, ooievaars nesten, een bar en een herberg. Daar bestaat het leven hier in de dorpen uit.

In El Ganso lopen we langs de bekende Cowboy bar en gaan door naar de bar/winkel aan het einde van het dorp.

We kopen er een kettinkje, een sjaal tegen te felle zon en ze zijn zo vriendelijk om voor mij een nieuwe halsketting te maken voor mijn schelpje

Na de middag wordt het wat bewolkt. Mogelijk komt er de komende dagen werr wat regen en we denken dat dit er de voorbode van is. Het zijn prachtige luchten. Het lijkt of er meer lagen over elkaar schuiven.

3 km voor Rababal treffen we mede pelgrims uit Sicilië, Rusland en Italië. Die willen wel met ons op de foto. We rusten hier nog even voor de laatste 2 km, die nog even flink stijgend zijn.

In Rabanal bij albergue La Senda is Tea al gearriveerd en moedigt ons voor de laatste meters aan. Wat is dan heerlijker dan met de benen omhoog een “Tinto de Verano” te nuttigen. (Een wit voetje heb ik al gehaald?…….)