1 mei, 17 km, zonnig, later bewolkt, 22 graden.
Wat is het heerlijk vertoeven in de tuin van albergue Ada in Reliegos. Pedro doet heel erg zijn best om het de pelgrims naar de zin te maken. Hij geeft toe dat het voor hem alleen wat veel wordt en op zoek is naar iemand, die hart heeft voor de Camino, om de herberg te kopen of huren. Dus ken je iemand….?
We ontmoetten daar ook een echtpaar, waarvan de vrouw heeft besloten de hele camino niet te spreken. Dat lijkt me een hele opgave. Zij spreekt met haar ogen en toont zo haar dankbaarheid. Bijzonder om deze mensen steeds te ontmoeten.
Ook vandaag is het een kortere etappe, met nog weinig hoogte verschillen. We zijn kennelijk ook gewend aan meer km en dan voelt het net of we al veel meer zouden kunnen. Ieder van ons zou, als hij/zij alleen op pad zou zijn doorlopen tot Leon. En ook realiseren we ons dat deze afstand goed is, om je lichaam rust te gunnen. Tja…..dat is het dilemma op de Camino. Stap je wat je wilt, of stap je wat je kunt. Dat voelen is al een hele uitdaging.?.
We naderen Leon en dat merk je aan de wegen die hier samen komen. Hier gaan we over de N601 vlak voor Mansilla de las Mulas.
In de verte zien de de bergen. Vlak na Leon gaan we de bergen weer over. We zien het als uitdaging.
Alle pelgrims die in Mansilla las Mulas hebben geslapen, zijn vertrokken als we daar na 6 km aankomen.
Vandaag zit het in de kleine dingen die we zien, zoals deze salamander, die zich opwarmt in de zon.
Of deze klaprozen, die allemaal tegelijk in bloei lijken te komen. We geven deze bloemen aan alle lezers van dit blog. Dank je wel voor alle reacties. Dit steunt ons en geeft moed om door te gaan.
De ooievaars nestelen zelfs in electriciteit palen.
Arcahueja ligt aan het begin van een heuveltje, zodat we alvast even kunnen wennen.
We krijgen een glaasje Cider van Tea. Dank je Tea☺️. Die moet je van hoog inschenken om de smaak te optimaliseren….
Morgen gaan we voor de laatste 8 km naar Leon. Dan zit het erop voor Chris en Frieda. Die gaan na Leon naar huis. We gaan Ineke en Mirjam verwelkomen, zodat we met 5 verder gaan naar Santiago. We wensen hen een goede reis naar Leon.
Pedro heeft de herberg naar zijn dochter Ada genoemd. Zijn verhalen de avond dat ik bij hem mocht logeren staan in mijn hart gegrift.
Ja Jan, Pedro is echt een mooie mens, zoals ze dat bij ons in Brabant zeggen. Ada was er helaas niet. Ze komt af en toe helpen
Dank je wel voor de klaproos., Mieke, jullie lopen verder, wij lezen verder…..
Het is nog steeds zeer de moeite waard om al lezend mee te trekken…..
Fiet