22 april 24 km droog, bewolkt 16 graden

In hotel San Abad worden we verwend met een overheerlijk pelgrimsmenu, met veel keuze bij de voor en hoofdgerechten. Ik koos voor een soort aardappel soep met chorizo en gevulde aubergine als hoofdgerecht. Smullen! En dat terwijl we al op de kamer lagen met eenpersoonsbedden. De eigenaar kende me nog en zo was het ook nu weer een hartelijk welkom.

Vandaag is het tijd voor een heuse bergetappe. Van Villafranca naar San Juan de Ortega met het hoogste punt op 1100 meter.

Vooral het eerste deel was erg steil.

Hier konden we zien hoe hoog de bergtoppen in de omgeving zijn. De hoogste wel 2100 meter. Daar zien we ook nog restjes sneeuw liggen. In de ochtend is het nog maar 6 graden en met een frisse wind zijn we blij met de vesten.

Bij monument ter herinnering aan de fussilade van wel 300 mensen staan we even stil.

Dan denk je dat je boven bent….dat klopt maar voorlopig gaan we nog even terug naar beneden en omhoog.

We volgen zeker 7 km een vrijwel recht pad door de bossen omrand met prachtige bloemen. Het lijkt op heide, maar veel hoger dan wij kennen.

Onderweg is er een rustplaats, bar Oasis genoemd. Vandaag was er niemand. Wij kiezen voor een korte rust.

Na 12 km zien we in de verte San Juan de Ortega.

Op naar Ages, over een mooi pad met aan weerszijden uitzicht.

Nog 2,5 km verder en dan zijn we in Atapuerca. Bekend om de archeologische vondsten.

En dan…..op het einde van de dag. Nog een klim. Zeker 100 meter en dat in 1 km. Even een kuitenbijter.

Het valt niet mee over deze grote rotsstenen.

Boven rusten we even bij het grote kruis.

En van het enorme labyrint, dat zorgvuldig door pelgrims is neergelegd.

Tea is er weer blij mee. Ook deze afdaling zit erop. Dalen wordt vaak als zwaarder ervaren als stijgen. Zeker als er pijn is bij de scheenbenen. Goed gedaan Tea!

Na deze zware etappe zijn we bij herberg Santa Fe in Cardunuela. Aanbevolen bij de favoriete herbergen. We vinden het er prima.