21 april, 20 km, bewolkt en droog 16 graden

Iedere dag is er wel een “Camino moment”. Een moment dat ons raakt. Een ontmoeting, iets in de natuur. Vandaag was dat vooral de aller hartelijkheid van Acacio en Orietta. Bijna niet te omschrijven wat dat met je doet en zo speciaal om te ontvangen. We stralen er allemaal van.

Ook Tea heeft ervan genoten. Zij ging vandaag alleen op pad. Een Camino dag voor haarzelf. Wat een ervaring! We lopen door het gebied van Castilla y Leon en vandaag van Viloria naar Villafranca, zie onderstaande gele lijn.

Op weg naar Belorado dalen we af naar de grote weg. Daarna lopen we langdurig naast de N120. Een grijze lucht in combinatie met uitgestrekte velden. Je ziet waar de scheidingen van de erven lopen. Net een andere kleur gewas.

We zijn na 2 uur in Belorado en nemen daar even pauze. Op het grote plein is een huis prachtig beschilderd. Allerlei natuurwezens die niet kloppen.

Pelgrims leggen naast het pad stenen neer. Bij deze grote steen dacht ik echt….wauw wat heeft deze pelgrim een zware last afgelegd????. Symbolisch vind ik het kleine mannetje erop. Wie weet door dezelfde pelgrim gelegd. Met wat voor gevoel?

Na Belorado volgt een glooiend, voortdurend stijgend pad. Ver genoeg van de grote weg, die we rechts van ons in de diepte zien liggen.

Na Espinosa volgt nog een stevige klim, voor we in de verte Villafranca zien liggen. Het grote gebouw aan de rechterkant op de foto is Hotel San Abad.

Ja….wij als pelgrims mogen daar logeren. De eigenaar heeft een speciale afdeling voor pelgrims gemaakt. Je komt in een prachtige hal binnen. Je meldt je bij de receptie en je wordt naar het bed gebracht. We voelen het zo als: wauw dat hebben we ook echt verdiend.

Daar treffen we ook Tea aan, die deze dag als een verrijking heeft ervaren. Samen gaan we voor het etappe drankje.