19 april, 27 km, eerst wat motregen, later droog 16 graden

“En plotseling weet je ….Het is tijd om iets nieuws te starten en te vertrouwen op het magische van iets nieuws”

Zo gaat dat tijdens de Camino. Gisteren was dit onderwerp van gesprek, vandaag zien we de tekst. En morgen……???

Deze morgen werden we teruggebracht naar Ventosa. Het was heel verleidelijk om het niet te doen, want het had de hele nacht hard geregend en het regende nog toen Pedro ons wegbracht. Wat voelde het goed om toch te gaan. Regenkleding aan en stappen zetten. Omdat mijn regenjas niet geheel waterdicht bleek te zijn had ik een vuilniszak extra aangedaan?. Het is rustig en hier zijn we bij Alto de San Anton. Met (als het helder is) mooi uitzicht.

Er volgt een mooie afdaling. Bloeiende brem, paden die langzaam naar beneden gaan, bladeren aan de druiven struiken. Kortom we genieten…..

Dan volgt het pad naar Najera. De bekende heuvel, waar we deze keer niet over, maar langs gaan.

Het pad naar Azofra, leidt ons langs rode rotsen. Na onze pauze is het wat drukker en iedereen gaat op zoek naar een algemene herberg, omdat alle andere herbergen vol zijn.

Chris ziet het als eerste….in de verte wordt het licht. Zie ik daar de zon schijnen? Jazeker! Even later lopen we in de zon en kunnen de regenjassen uit.

Vlak voor Ciruena is een stevige klim. We zien het al van verre. Daar waar de velden geel zijn….daar moeten we zijn. Terugkijkend zien we dit.

Hehe we zijn boven. Nog even wat eten voor we naar de herberg gaan. Het is dan nog ongeveer 2 km.

Zie zo. Het etappe drankje is weer verdiend. Tea en Domitilla gaan gezellig met ons mee.