3 november, 25 km, bewolkt, 10 graden
De Albergue Pons Minea in Portomarin heeft ook een uitstekende keuken, en een pelgrimsmenu. Zeker aan te bevelen. Als je met een groepje op pad bent, kun je kiezen voor 4 of 5 persoons kamer. Heerlijk rustig gelegen, meteen na de brug.
Om Portomarin uit te komen, moet je niet terug over de brug waar je vandaan gekomen bent, maar linksaf naar een volgende brug. Zie de linkse brug op de foto Hier staat nu geen water. Al lange tijd staat deze droog.
Na de brug is er gelijk een flinke je stijging van 400 naar 700 meter over een bospad.
Later ook geruime tijd over een pad langs de weg. Het is zwaar bewolkt en zo zie je maar een klein stukje van het uitzicht in de richting van Portomarin.
Naast het bospad zijn er vele verbrande bomen te zien. Zwart geblakerde stammen en alweer opnieuw groeiende varens.
De stijging gaat verder als we omhoog klimmen naar Castromaior.
Volgens de poster zijn het opgravingen van oude beschavingen van 400 jaar voor Christus. Interessant om eens te gaan kijken, voor je aan de afdaling begint.
Een klein stukje gaan we over een pad met grote keien.
Op naar Palas de Rei. Een pad langs de weg. Het is niet zo druk op deze zaterdag. Wel zien we vandaag in het weekend Spanjaarden, die kennelijk enkele dagen wandelen.
We waren rond 16 uur bij herberg Castro. Eerst maar even douchen en de was voor de wasmachine verzamelen. Daarna gingen we ons etappedrankje halen in het restaurant naast de Albergue. Naomie en Joasli waren er ook. We besloten tot een vroege maaltijd om 17 uur. Een heerlijke groente paella en een met zeevruchten. Een super afronding van deze dag.