22 oktober, 24 km, zonnig 10 – 24 graden

Een van de dingen die erg leuk zijn om te zien in Calzada is het bijzonder kleine winkeltje met het bijzondere mannetje. Hij is er al jaren in dat winkeltje en verkoopt allerlei levensmiddelen voor de pelgrim. Hij is zichtbaar blij met ons en wij met hem.

In Albergue Via Trajana was het ontbijt wel om 7 uur klaar en na een goed ontbijt gingen we in het donker de deur uit. Niet ver van de herberg staat een groot hart op de straat geschilderd. Jellie en Johanna willen wel aan het hart staan.

Het is een fantastische zonsopkomst. Het licht is eerst violet en later goud. Ik ben vervuld van dankbaarheid, dat we zo vroeg hier lopen.

Ook onze vrienden, Naomie, Mariet en Joan zijn zo vroeg op pad en komen precies op de horizon langs deze bomen.

Een eindje verder passeren we een kanaal. “Canal Payuelos” met naar het noorden alweer uitzicht op de bergen. We beginnen weer zin te krijgen in de bergen.

Dan komt de zon echt boven de horizon uit en we zien De Meseta op haar best. Eindeloze wegen, rechtdoor. Wat genieten we ervan. Je kunt alle kanten opkijken en hier zie je dat de aarde rond is…en plat kan zijn. Onze schaduwen lijken reuzen van wel 30 meter.

In de dorre aarde, tussen de stenige paadjes zien we deze dappere herstkrokus. Met velen versieren ze ons pad.

De Via Romana loopt vandaag 18 km door het land voor we bij Reliegos aankomen. We hebben al staande even wat gegeten onderweg, en zo hadden we de eerste pauze pas na 4 uur lopen. Wat een kanjers hè?

Een kleine korte variatie in een vallei ” Valle de Valdearcos”. De Vuurdoren staat volop in bloei.

We waren gewaarschuwd dat we niet te ver moesten lopen. Op een moment is er een splitsing, die niet goed aangeeft dat je links naar Reliegos moet. We lopen wat hoger en zien pas op het laatst het dorp liggen.

Ook hier zijn ondergrondse bodega’s te vinden.

In Reliegos was de bekende Elvis bar gesloten. Het restaurant ernaast was nog net open. Vandaag de laatste dag. We hadden er geluk mee.

Na de welverdiende pauze is het 6 km naar Mansilla. Het pad loopt pal langs de weg. Wij zijn blij dat we hier niet de hele dag hebben gelopen. Kies je voor overnachten in Bercianos, dan is dit de route.

Ik had gereserveerd in Albergue El Jardin. Tenminste dat dacht ik. We komen eraan en vinden het hek dicht. Ik bel op en er komt iemand naar buiten. Ja, zegt ze….je hebt het hotel gereserveerd. Tja…soms denk ik weleens dat ik vergeetachtig ben, maar ik wist toch zeker dat ik hier niet had gereserveerd. Het hotel zou in totaal €100 zijn, dat is niet de bedoeling. Direct ga ik bellen en we kunnen terecht in de hele mooie herberg Gaia, niet ver van Elkaar Jardin. Hier voelen we ons direct thuis. “Our House is your house” zeggen ze. Dit voelt voor ons als Camino kadootje.?.

Daarna gaan we het stadje in om ons etappedrankje te gaan drinken, als beloning aan ons zelf voor deze mooie dag. Daar staat op een thermometer 32 graden….pfff, zucht.. (zo heet was het niet hoor, we denken 24 graden)

Bij de algemene herberg treffen we onze Camino maatjes: Dave, David, Marian, en nieuw Ricardo en een Belgische dame. Gezellig zo samen!!!