5 juni, 27 km, zwaar bewolkt met veel buien, 12 graden, Burgos – San Bol

Gisteren zat ik in de bus om naar het centrum van Burgos te gaan. Een Belgische pelgrim had een bril gevonden onderweg en dacht die is vast net door iemand verloren. Ze geeft de bril aan mij, omdat ze zelf naar een pension gaat. Ik ging in de algemene herberg slapen, waar wel 150 pelgrims kunnen slapen. Grote kans dat die pelgrim, die haar bril kwijt is, hier slaapt. En raadt eens wat…..de eigenaresse was inderdaad reuze blij met haar bril.? Camino toeval…

Ik had gisteren een reünie met medepelgrim van de Le Puy weg. Luis, Brigitte en Johanna. (Voor de lezers….zelfde Johanna die net als ik ook naar de Voie de Arles was gegaan). We waren allemaal tegelijk in Burgos. Dit vind ik van die mooie Camino kadootjes.

Dat slapen in die grote herberg was heel goed. Veel ruimte, maar ja….ik had er niet op gerekend dat mijn bovenbewoner al om 5 uur op ging staan. Pffff dat is wel heel vroeg. Ik was toch wakker en na 1/2 uur dacht ik. Ik sta op. De bar voor het ontbijt zou om 6 uur open zijn en zo ging ik om 6.30 starten. Heerlijk om zo vroeg buiten te zijn, ook al is het koud en regent het. De Camino in Burgos wordt door de vele parken geleid. Hier komt het uit bij een oud klooster, met Jacobus boven de poort.

Het is heel donker weer. 2 pelgrims net bij het passeren van een brug over de snelweg, dicht bij Villabilla.

Voor Rabe de las Calzadas passeer ik Rio Urbel.

Net voor bij dit dorp is dit hele kleine kerkje te vinden. Het is toevallig net open als ik langs kom. Ik word ontvangen door een lief zustertje, er wordt klassieke muziek gedraaid. Het ontroert me. Ik krijg een medaillon en een Maria kaartje. Het zal me beschermen op mijn Camino. Dit zijn voor mij van die pareltjes op mijn weg. Ik steek een kaarsje aan voor Grace, een jonge vrouw die op 22 jarige leeftijd is overleden.

Vlak na het kerkje tref ik een boerderij die heel mooi is versierd. De stenen van het gebouw, zodanig gebruikt alsof het een ladder is voor de pelgrims, uitreiken naar de helpende hand….

Na Rabe begint de Meseta. Weinig boomgroei, zodat je 360 graden rond kunt kijken. Zeer indrukwekkend zijn de licht dalend en stijgende paden naar Hornillos del Camino.

Dat plaatsje zie je plotseling in een dal liggen.

Dan heb ik er 21 km opzitten. Het is 11.30 uur als ik een bar binnenstap. 21 km is eigenlijk genoeg, maar ik zou zo graag ervaren hoe het in de herberg San Bol is. Die is nog 6 km verder. Hiermee komt mijn totaal op 27 km. Simon is daar geweest en ook Ria beveelt het me aan. Ik vertrek. Niet wetende of ik kan slapen. Ik heb tenslotte met mezelf afgesproken dat ik dat helemaal loslaat. Niet reserveren dus. Spannend, want er kunnen maar 12 mensen slapen.

Om 13.30 uur kom ik in de herberg van San Bol aan. Wat ben ik blij…er is een plaatsje voor mij. “Maria heeft een herberg gevonden”.