5 mei, 22 km, bewolkt 16 graden, Ussac- Limogne en Quercy

Vandaag staat in het teken van hulp ontvangen en hulp geven, zoals pelgrims dat voor elkaar doen. Het begon vanochtend al. Mijn pet (blauw/gele Camino pet) heb ik helaas laten liggen. Ik hoopte dat die nog wel tevoorschijn zou komen, maar dat was niet het geval. Kreeg ik vanochtend zomaar van de gite een hoedje. Trots als een pauw ging ik op weg. Ik merk dat de tekst van mijn koor aan het zingen ben: “Moedig ons aan, dat wij voortgaan, op de weg van het leven” Die had ik net even nodig ?

We kregen ook de weg van Ussac naar Cajarc uitgelegd, maar ik zal Mieke niet heten of ik kies een andere uit. De oranje route is de GR 65, ik kies de blauwe stippellijn, dat blijkt ook een GR te zijn die in Cajarc uitkomt. Dank aan Maps.me! Het scheelt 2 km en dat is vandaag belangrijk.

En zo kwam ik boven Cajarc uit.

Een mooi dorp met een dorpspleintje, waar zelfs een winkel en een bank is. Wat kan een pelgrim blij zijn met een winkel. Cajarc ligt in een ronding van rivier de Lot. Voor ik omhoog klim geniet ik van de spiegeling.

Nu ik gisteren geen 31 km heb gelopen, mis ik vandaag bijna alle andere pelgrims. Ik ga toch aan vaste mensen wennen. Wel kom ik Maud en Marion weer tegen. 2 jonge meiden van 16 en 25 die ik sinds le Puy dagelijks zie. Wat fantastisch als je zo jong bent en dan Camino ervaring krijgt. Een ervaring voor het leven. Ik zie ze nu al veranderen. Open, hartelijk, blij met wat ze krijgen.

We zijn nog maar net verder gelopen of we zien 2 pelgrims aan de kant van de weg. 1 ligt op de grond in aluminium, de ander een beetje in paniek. Ik bied REIKI aan, wat ze graag ontvangt. Ik maak me zorgen om haar. Ze voelt heel koud en tegelijk heet. Precies op dat moment komt er een auto langs, en dat in de middle of nowhere. (Dit voelt toch echt als Camino toeval) Maud stopt de auto en de chauffeur brengt haar naar de gite. Ze blijken later in dezelfde herberg als ik en ze ligt prins heerlijk te slapen. Gelukkig! Vlak daarna is een geïmproviseerde bar, met appelgebak. Dat heb ik wel verdiend. Leuk, met schelpen versierd.

Ook het deel vanaf Cajarc kies ik voor een kortere weg. Even goed voor mezelf zorgen. Anders zou het 25 km zijn en na de voor mij zware dag van gisteren is 22 genoeg. Wel mis ik dan de pracht van de GR route. Dat komt morgen dan wel weer. Het laatste stuk is langs de D19 en is heel druk. (Blauwe stippellijn) Om gezien te worden, loop ik dan rechts,van links van de weg.

Om 15 uur kom ik bij de gite d’etappe uit. Ik heb zo tijd genoeg voor mijn etappedrankje, mijn was, en mijn boodschappen. Ik slaap in een kleine 4 persoonskamers. Dus dat is best rustig. Mijn was hang ik bij de voordeur.