We kookten voor het eerst zelf in de herberg in Liñares, vanwege geen restaurant in de buurt: pasta met groenten en sla. Best okee. De volgende dag weer op tijd op, want al weer vroeg gerommel op de slaapzaal. ‘Het is vijf voor zeven’, roept Lilian als we buiten staan. Snel naar het eerste dorp voor koffie en tostadas. Het is maar 18 km vandaag, en dat is inmiddels eigenlijk eigenlijk te weinig voor ons: de conditie is aanmerkelijk beter dan vijf weken geleden.

We zijn in Galicië, en dat is aan alle kanten merkbaar: het is ochtend en de wolken liggen op het land, in het dal. Wij lopen hoger en dat levert veel spectaculaire fotomomenten op. Op de Alto San Roque zitten we opeens middenin in een wolk. Verder ook heel erg Galicië: honden, koeiestront, horreos (de kleine graanschuurtjes op poten) en: dreigende regen.

We weten het weer droog te houden. Een half uurtje na aankomst in de prachtige herberg begint het, en nu regent het best serieus. Ik denk dat we het morgen echt te verduren gaan krijgen… Kijken hoe we ons daarin staande gaan houden. Of lopende eigenlijk. In NL is het heerlijk weer, begreep ik.