11 april, 24 km, droog/bewolkt14 graden
Volgens het boekje en volgens Maps.me zouden er maar 2 plekken zijn om te slapen binnen de 25 km na Saligny. Beiden waren niet beschikbaar en dus had ik in eerste instantie gekozen voor 34 km (!), met de hoop dat iemand me wel zou helpen. Altijd vertrouwend dat het wel goed komt. Die iemand kwam ook. Ineke van de Chambre d’Hote in Saligny had nog een adresje. Dichtbij het plaatsje “Bert” op 24 km. Het eerste Camino kadootje is binnen.
Daar gaat het op de Camino om….een slaapplaats, eten, drinken en wandelen. En zo kom je in dat ritme van de dag.
Ze wijst me de weg richting Saint Leon. Ja, dat ligt hoog, dus dat wordt klimmen. Maar eerst ga ik door Saligny met het mooie kasteel. Het Loire gebied dat bekend staat om de vele kastelen.
Saint Leon ligt inderdaad hoog. Ik realiseerde me nog niet dat dit het begin is van het Massief Centraal met heel veel hoogteverschillen.
De weggetjes gaan hier niet langs de heuvels, maar er steeds overheen. En als je boven bent zie je de volgende heuvel alweer liggen.
Het is ondanks het sombere weer, prachtig. De temperatuur is ook heerlijk om te wandelen. Hier kom ik Montcombroux les Mines tegen. Ook al zo een dorpje dat tussen de heuvels is ingeplakt. Een soort Lego dorpje als je van ver kijkt.
Een fietser kon de 13 % stijging niet op. Ze liep met de fiets aan de hand en had zo tijd om een foto te maken.
Het overnachtingsadres bleek niet in Bert te liggen, maar er net voor. Kom ik in het dorp en staat daar Olivier (die ik gisteren had ontmoet) met de burgemeester. Die was aan het helpen om hem naar een slaapplek te brengen. Ik breng jou ook wel weer de heuvel op. Zei hij… Kom ik boven aan, is er niemand. We hebben er wel lol om.
Ik wacht er even geduldig en na 10 minuten komen ze aan om me binnen te laten. Gelukkig. Deze dag heb ik weer een bed.?
Hé, Mieke, die voettocht naar Santiago was toch een verjaardagscadeautje, maar je hebt er al veeeeeeeeel meer gekregen!
“Je gaat het pas zien als je het doorhebt,” zei Johan C. immers.
Je verdient het!
Gelukkig weer goed gekomen met een slaapplek. Fijn hoor.
Ook ik volg je dagelijks. Geweldig loop zo met je mee. Het mooie van de camino dat het altijd goed komt. Was dat in ons dagelijkse leven ook maar dan zou de wereld er herl anders uitzien. Succes verder
Dag Mieke,
Ik reageer niet elke dag, maar ik lees je wel dagelijks. Complimenten voor je discipline dagelijks een blog te plaatsen.
Ik deed dat ook tijdens mijn camino, maar ik had er ook wel eens geen zin in, maar dan dacht ik aan mijn moeder zaliger die gezegd zou hebben: ‘Geen zin, toch doen.’
buen camino
André Brouwer
Hey Mieke,
Wat ben je al ver geraakt!
Ik stap elke dag een stukje mee als ik je blog lees 😉
En hoe doe je het om er altijd weer zo gelukkig uit te zien?
Dat zal wellicht het camino-effect zijn!?
Nog veel wandelgenot!
Frie
Jazeker, dat is de Camino die me die Camino smile brengt
Ook ik volg je dagelijks. Geweldig loop zo met je mee. Het mooie van de camino dat het altijd goed komt. Was dat in ons dagelijkse leven ook maar dan zou de wereld er herl anders uitzien. Succes verder
Zo heb je zomaar bij Bert geslapen!
“Er is altijd wel een brug of een bed” dichtte ik eens.
Het kriebelt aan alle kanten als ik die foto’s zie.
Nog drie dagen en dan zijn Ineke en ik aan de beurt.
De rugzak staat al ingepakt.
We zullen hier en daar “Mieke komt eraan!” in de gastenboeken langs de Camino schrijven en dat zal ik San Iago ook in zijn oor fluisteren als ik hem omhels bij aankomst.
Gaat jullie trein wel? De groep van Ria had pech….geen trein. Ik wens je alvast Buen Camino. Pas goed op jezelf en op Ineke
Ja Mieke het gaat geweldig he Je heb al heel wat afgelegen. Dat is leuk he al die Camino cadeautjes.
Volgens mij zou je zo bij de burgemeester hebben kunnen slapen !! mits je geen slaapplek zou vinden!!
je kan zo`n stralende pelgrim toch niet in de kou laten staan!!
Volgens mij is er om te groeien en het vertrouwen te winnen in jezelf , een pad volgen die je elke dag verder brengt dan waar je gebleven was!!