28 april, droog bewolkt, 17 km, Nasbinals-Saint Cheli d’Aubrac
Het is niet alleen het hoogste punt van de route vanaf Le Puy, maar voor mij ook het hoogtepunt. Eerst stijg ik verder van 1165 naar 1324 en dan daal ik 500 (!) meter, waarvan 300 in 4 km. (10%)
Maar eerst wil ik deze aan jou geven, lieve familie, vrienden en lezers van dit blog. De reacties doen me heel goed en zorgen er ook voor dat als ik het moeilijk heb, ik weer door kan gaan. B.v. na een zware fysieke dag of als iets me erg raakt. Ik realiseer me dat ik dat doorzettingsvermogen van mijn vader heb meegekregen, en daar ben ik blij mee. Nu mag ik ook moe zijn en stoppen als het nodig is.
Ook vandaag was ik om 7.30 uur de deur uit. Zo een prachtig licht in de ochtend, ook al is het bewolkt. Het frisse groen van de blaadjes, die nog nat zijn van de regen in de nacht.
We klimmen door naar Aubrac. Door de velden van de boeren, die met hekken zijn gesloten.
Of zoals hier, vlak langs een bomenrij. Als ik rood/wit volg, de GR65 loop ik goed. Zo je ziet kan ik ook hier de wortels van de bomen als trapjes gebruiken.
Zo oneindig zijn die vlakten. Glooiend en het kleine beetje zon tovert licht over de velden.
Boven aangekomen, word ik geraakt door dit Maria beeld. Dat heb ik soms, als ik moe ben of er even doorheen zit. Het is toch iedere dag weer klimmen en klauteren. En, tot nu toe lukt het zonder te vallen of me te verstuiken.
Dan zie ik Aubrac liggen.
Het zou een zware afdaling worden. Dat valt mij reuze mee. In de Morvan vlak na Vezelay was het veel heviger.
Dit zijn de verschijnselen van een voormalige vulkaan uitbarsting.
Hoe lager ik kom des te meer bloeiende bloemen langs het pad. Het is fantastisch om te zien, dat hoogte zoveel verschil maakt.
Ik vind hier zelfs orchideeën.
Deze tekst wil ik graag met jullie delen: zomaar onderweg op een bordje: vertaald: het leven is helemaal niet ingewikkeld, we maken het ingewikkeld…….
Wat heb ik genoten vandaag! Van 17 km word ik niet meer moe. Morgen weer 24…
Wat een prachtige landschappen Mieke!! En wat zie je er goed uit. Wát een avontuur!
Ik ben trots op je mieke, je geeft mij in mijn gewone leven op deze manier ook kracht. Super! Rustig ademen iedere keer weer opnieuw ??
Dag Mieke,
Ik ben op dit moment zelf aan het pelgrimeren. Misschien heb ik een blog van je gemist, maar het raakt me dat je op dit moment in de Aubrac bent.
Morgen precies 6 jaar geleden overleed mijn goede pelgrimsvriending Adrie Dik in de herberg van Nasbinals aan een hartaanval.
Adrie zei altijd: Als je dan toch dood moet gaan, laat mij dan maar op de camino gaan. En haal mijn lichaam maar niet naar huis, maar zet maar een bankje weg waar pelgrims op kunnen rusten.”
De dag van haar overlijden zei ik meteen: ‘Dat bankje gaat er komen’. Op haar sterfdag een jaar later hebben we het onthuld. Het staat voor de herberg in Nasbinals.
Misschien heb je het gezien.
Buen camino
André Brouwer
Ja André, die heb ik gezien. Een herinnering om nooit te vergeten. Dat zeg ik ook altijd. Ik hoop dat dat nog lang zal duren….
Ha Mieke, prachtige verhalen en wat een indrukwekkende natuur! Al dat stijgen en dalen, knap werk Mieke! Wij hebben de afgelopen 6 dagen het Hilligenpad in Twente gelopen. Ook de moeite waard en vlak… Ik lees met plezier elke dag je verslag. Buen camino en geniet! Veel groetjes Dimphy
Proost Mieke, je verdient het.
Wat ik zo mooi aan jouw tocht vindt is het begin met wennen aan het ritme en de worsteling en nu alleen maar genieten ook al is het soms lastig maar je koppie straalt zoveel blijheid uit. Ik lees je verslagen elke keer weer met veel plezier. Geniet van je tocht elke stap weer.
Wat een prachtige omgeving en wat doe je het goed. Ik geniet elke dag van je verslag. Mooie treffende tekst op het bordje. Bedankt dat je dit hebt gedeeld.
Ik geniet ook van het reisverslag van Rita. Bijna 1 jaar geleden liep ik daar zelf. Mijn Camino gevoelens worden hierdoor weer versterkt
Hoi Mieke,
Ik wens je alle beleving, het is wat is.
In mooie omgeving loop je.
Jezelf plezier doen doe je.
Gedachten minder gecompliceerd maken kun je!
Groetjes
Lieve Mieke,
Wat een enorme wilskracht, heb jij, toch.Een diepe buiging maak ik. Geniet zo van de prachtige foto’s en je verhalen
Lfs.Marijke.
Geweldig Mieke je doet het heel goed ik ben trots op je.
Ik geniet met volle teugen al dat moois en je mooie blogs dank je daar voor.
Hoi Mieke,
Elke dag geniet ik van je verslagen en foto’s. Maar het meeste kijk ik uit naar die brede uitnodigende lach op je gezicht. Bruine buitenkleur en haren geblondeerd, een blik van overgave aan de weg. Mieke wat zie je er goed uit. In 2014 liep ik daar ook enorm te genieten het roept waardevolle herinneringen bij mij op.
Geniet met volle teugen
Groetjes Nelly
Beste Mieke,
Vele hartelijke pelgrimsgroeten vanuit de Camino Portugues. Gisteren waren we in Casa Fernanda en ook Fernanda en Jacinto wensen je het allerbeste op jouw Camino!
Liefs en ‘Buen Camino’,
Jan
Hoi Mieke, de Via Podiensis ooit eens met een groep lopen? Mij heb je hoor! Prachtige tijd nu om iedere dag te mogen lopen en de natuur te zien openbarsten. De foto’s zijn erg mooi, vooral de close-ups! Mooie Camino verder en in gedachte loop ik met je mee. Lieve groet Trijntje
Ja, daar denk ik zeker aan! Eind april begin mei lukt dat niet. Teveel Fransen onderweg.
Elke dag weer geniet ik van je verhaal en de .ooie plaatjes en.loop op die manier met je mee langs vele herkenbare plaatsen. Ook een beetje jaloers moet ik bekennen. Je gaat super goed Mieke. Respect en geniet lekker van deze onvergetelijke tijd. Succes weer.
Beste Mieke, regelmatig lees ik je blogs en ‘wandel’ op die manier met je mee. Fijn dat je met ons datgene wil delen wat jou zoal bezig houdt tijdens deze camino. Ik geniet van de mooie foto’s die je maakt, ook foto’s vertellen een verhaal en een beeld zegt soms zo veel meer dan woorden. Kijk maar naar jouw glimlach op de foto’s!!
Gr. Ria
Hallo Mieke,
Lees regelmatig je verhalen, prachtig. Fysiek ga je steeds verder van ons weg maar emotioneel kom je steeds dichterbij. Blijf schrijven en genieten van je reis.
Zo voelt het ook, beter bij mijn gevoel komen
Bedankt voor je lieve woorden en de bloem , das een orleander toch ?!Wouw zeg ik maar weer eens , je doet het super , dat is ook wel aan je te zien. Je groeit met de dag dat zul je zelf ook wel voelen. Tis elke dag genieten van je Camino . En als je dan een paar dagen het niet hebt gelezen is het net een boekje waarvan je de pagina’s snel wilt omslaan. Mooie dag weer morgen.