23 juni 2017, 21 km, O Cebreiro – Triacastela; mistig later zonnig

Deze etappe kent na Rochesvalles de grootste daling. Namelijk van 1330 meter tot 650 meter, waarvan 300 meter in 3 km. Vooral dit stuk van Biduedo naar Filloval is heel zwaar.

Het lijkt tot Fonfria best plat. Daar vergissen we ons in. Er zijn nog 2 toppen te doen, Alto San Roque en Alto do Poio. Vanaf O Cebreiro zijn er 2 mogelijkheden. Een achter de algemene herberg en een ervoor naar Linares. We kiezen deze keer voor de route voor langs de herberg. Deze is gemakkelijker dan boven langs, doordat er minder hoogteverschillen zijn. We vertrekken in dichte mist over een bospad.

Hier zien de kerkjes er anders uit. Meer rond zoals in O Cebreiro.

De paden lopen evenwijdig aan de weg, maar door de hoogteverschillen heb je daar helemaal geen erg in.

Het monument van de Peregrino’s staat nog in de dikke mist als we er langs komen.

Na Alto de Poio breekt de zon door het mist dek. De wolken en de zon kleuren het landschap. Het is prachtig hier!

De wolken hangen zo laag dat we er tegenaan kijken.

Zo lopen we over een pad van kleine steentjes, ongeveer 2 meter breed naar beneden.

Bij Filloval hebben we de grootste daling gehad. Die sterke dalingen zijn erg zwaar voor mijn knie en ik doe het langzaam aan. Annet, Klazien en Carmen wachten even op mij.

Nog 3,3 km dan zijn we in Triacastela. Het dorp is al van verre te zien.

Vlak voor Triacastela is een wel 800 jaar oude tamme kastanje te zien. 8,5 meter in omtrek. Zien jullie er ook een slapende hond in liggen??