6 juni 2017, 20 km, Hornillas – Castrojeriz; half bewolkt 20 graden, later 25

Motto van de dag: “Geloof dat je het kunt, dan ben je al halfweg. Ga in vertrouwen in de richting van je dromen”

Deze tekst vonden we vandaag halverwege in Hontanas. Voor iedereen die wel even een steuntje in de rug kan gebruiken en voor degenen die een keer een moeilijke dag hebben.

Deze ochtend was het tot onze verrassing bewolkt en een frisse wind. Heerlijk om te lopen en het ontbijt om 7 uur was vroeg genoeg voor de etappe van 20 km. We klimmen 100 meter naar de Alto Meseta.

Oneindige verten, zand, fluitekruid. Helemaal om je heen kunnen kijken. Volgens Annet lijkt het Groningen wel.

Hontanas ligt in een dal nadat we 7 km vlak hebben gelopen.

De klaprozen omlijsten ons pad. Wat een verschil met oktober, toen deze velden groots en in allerlei bruin tinten waren.

We kunnen ons voorstellen dat het met veel hitte een zware etappe is. Als je dan plotseling uit het niets Hontanas ziet liggen, is dat een verrassing.

Daar breekt het eerste voorzichtige zonnetje door. Zo genieten we van onze rust. Het lukt ons nu goed om na 10 km te pauzeren. Hier doen we iets langer dan 2 uur over.

Na Hontanas lopen we door een dal langs de rand van de heuvels. Een heel ander landschap.

Bij de ruïne van San Anton is een kleine primitieve herberg gerund door vrijwilligers. Zowel Carmen als Ellen zouden daar zeker blijven als ze alleen op pad waren. We voelen er de vreedzame sfeer.

Het laatste stuk gaat over de weg naar Castrojeriz. Die zie je al van ver liggen aan de rand van een heuvel.

Het etappedrankje is weer verdiend.

We slapen in herberg Ultreia. Een warm welkom, een voetenbad met bronwater, vanavond een rondleiding in de Bodega. Goed uitrusten en dan kunnen we morgen weer op pad.