1 oktober 2016, 28 km, vannacht regen, half bewolkt 22 graden

In eerste instantie hadden we gekozen om deze etappe te verdelen in 2-en. Gisteren hadden we het erover en samen hebben we besloten om toch in 1 dag deze zware etappe te doen. Een stijging van 400 meter en weer stevige dalingen.

Maar niet na het liefdevolle van Paul en Belmalyn. Zo een warme ontvangst hadden we nog niet gehad.Een pelgrim heeft het soms heel zwaar!

We gaan op pad….

Na de regen van vannacht hangt er wat mist in het dal. Het is weer genieten. Veel mooier dan gisteren, toen we alleen langs de weg liepen.

We lopen lekker door en hebben pas de eerste pauze na 12 km. 3 uur lopen….Daarna begint de grote stjging naar Monte de Oca. Inmiddels weten we dat kleine pasjes en langzaamaan het beste gaan. Het is wel heel zwaar.

Bij het monument van “los Caidos” staan we even stil bij de gevallenen van de burgeroorlog van 1935-1939.

Het blijft stijgen en dalen over een oneindig pad. Er komt geen eind aan.

Dan in de verte ligt San Juan. We zijn er bijna. Dan staat op de teller van Tiny 28,5 km.

Dat is meer dan genoeg voor ons. We hadden geen slaapplaats in San Juan en hebben in Ages kunnen reserveren. Graag maakten we gebruik van het aanbod van Paul om het laatste stukje te rijden. Er was ook geen taxi te krijgen. Wel hebben we natuurlijk nog even een drankje gepakt op het terras bij de kerk.