Tja, vragen om nog 12 zulke mooie dagen is natuurlijk vragen om moeilijkheden. Na een goed ontbijt bij café Tony lopen we nog anderhalf uur over het comfortabele vlonderpad langs de kust. Daarna moeten we afscheid nemen van de mooie witte strandjes en de grillige rotspartijen.
Na de koffie in Vila do Conde gaat het fout: we missen een pijl en belanden op de oude route die niet meer bewegwijzerd is. Met behulp van gps lopen we langs het lange aquaduct de stad uit. Het is warm en we weten niet echt of we goed zitten.
In de middag lunchen we in Beiriz. Daarna zijn het nog een paar slopende uren in de zon, maar we belanden in Rates.
Voor een aantal van ons is dit de eerste ervaring met een pelgrimsherberg. Even wennen, maar we worden uiterst vriendelijk ontvangen door de hospitalera die ons wegwijs maakt.
Na het nu al traditionele etappebiertje, en helemaal na het vorstelijke maal dat we ‘ s avonds voorgeschoteld krijgen, is het leed geleden. De stemming zit er nog goed in.
Daarna terug naar de herberg naar onze slaapzaal met stapelbedjes. Om 10.00 uur gaat het licht uit en is het muisstil.
Jullie doen het heel erg goed hoor, en weer mooie plaatjes bedankt.
Ha Meriam, wat een stoer avontuur! Dapper en zo te zien ook erg leuk, en ongetwijfeld leerzaam. Ik geniet nu al van de foto’s! Vooral van de schuimkragen op de traditionele etappebiertjes;-). Ben nu al benieuwd wat de komende dagen brengen zal. Geniet ervan met z’n allen! Liefs, Mirjam