A Picaraña – Santiago: 15 km

Bewolkt, 23 graden
Pension: Da Estrela in Santiago

Vandaag maken m’n medepelgrims de blog… een les in loslaten, ook voor mij! 🙂

“Zodra je de essentie van stilte ontdekt begrijp je de waarde van woorden”… En daarom, aan iedereen veel leesplezier! 

Jan

Josephine:

Dank: aan Wendelien, Wim, Linda, en Elke voor het ” fijne” gezelschap tijdens onze camino. Dank: aan Jan (begeleider) je maakte voor mij deze camino “speciaal”, je inzet en enthousiasme hebben me diep geraakt. Gr. Josephine

Wendelien:

Vandaag is het een bijzondere dag: we lopen de laatste dag van de Camino Portugese naar Santiago. Een tweede bijzonderheid is dat Jan, onze warme en fijngevoelige gids op deze reis, juist vandaag zijn 55ste verjaardag viert. We zingen hem bij het ontbijt luidkeels toe, maar het is al gauw duidelijk dat de verjaardags zoenen hem beter bevallen. Er is afgesproken dat wij vandaag de laatste weblog verzorgen. Na ons vertrek om 7:40 uur werd al gauw duidelijk dat wij nog niet gewend waren aan deze nieuwe taak. Maakte Jan elke dag bij vertrek een foto, wij komen er nu na 1 km pas achter dat deze foto nog niet is gemaakt. Dus midden op de weg dit snel ingehaald. En ja: eindelijk na 14 dagen staat Jan er ook bij.

De weg wordt grotendeels in stilte afgelegd . Ieder van ons is deze reis gestart met een eigen rugzak: zowel letterlijk als figuurlijk. Gedurende de wandeldagen is deze inhoud langzaam maar zeker veranderd. Ook hier weer zowel letterlijk als figuurlijk.

Het einddoel Santiago is natuurlijk iets waar je naar streeft en naar toeleeft, maar zoals we bij de start van onze tocht van Eckehart Tolle hebben gelezen: de wijze waarop wij samen deze weg zijn gegaan is minstens zo waardevol. 

Het is voor mij zelf moeilijk om in woorden weer te geven wat deze reis mij heeft gedaan. Het is een heel bijzondere levenservaring, waarbij gevoelens en emoties voor mij de boventoon vormen. Het is een levensles, waarvan de inhoud voor iedere pelgrim anders zal zijn. Echter het zaadje dat tot kiemen is gekomen zal ons de rest van ons leven blijven voeden.

Ik voel mij bevoorrecht en ben dankbaar dat ik deze Camino Portugese met jullie heb mogen lopen. 

BLIJF LOPEN 

Blijf lopen

Al ga je nergens heen 

Probeer niet in de verte te zien 

Daarvoor zijn we niet gemaakt 

Blijf in beweging in jezelf

Maar pas op!

Angst wijst je een pad

Laat het links liggen 

Liefde is in essentie niet op iemand gericht.

Het meest bevredigende werk heeft geen doel

Kon ik mijn slimheid maar opgeven. Dat zou nog eens slim zijn! Rumi ( 1207 – 1273)

Linda:

Hoe snel je ook loopt, je schaduw houd je gemakkelijk bij en loopt soms zelfs voorop. 
Deze spreuk kwam ik tegen in logboek van Pelgrim.
Na 13 dagen wandelen met Frans in mijn schaduw heb ik Santiago bereikt.
Wim, Wendelien, Josephine, Elke en Jan bedankt voor de ruimte die ik heb gekregen om mijn weg te lopen en dit met jullie te delen. Iedereen had zijn eigen reden om deze camino te lopen. 
Door de eenvoud en schoonheid tijdens de wandeling kan je goed nadenken over het leven en hopelijk beginnen aan nieuwe weg. 
Linda
Wim:

Vrijdag 2 juli 2016 is/was de laatste dag wandelen van de Camino Portugues samen met Jan als begeleider. En dan is het de gebruikelijke vraag of ieder een stukje wil schrijven op de blog van “in balans op weg”, die dagelijks door hem werd verzorgd.
Mijn “mede-Caminogangers” heb ik voor de eerste maal ontmoet in Porto, waar we kennis maakten met Wendelien, Linda, Josephine en Elke. 
Het is altijd verbazingwekkend hoe men in een korte tijd elkaar leert kennen, en naar elkaar toe “groeit”, en dan zowel de vreugdevolle momenten maar tenslotte ook de verdrietige dingen wil delen. Daarom was ook mijn tweede Camino (opnieuw) een unieke ervaring, samen met hen, die ik de rest van mijn leven nooit meer zal vergeten.
Ook voor hen in de toekomst: Buen Camino !
Elke:
Thuis heb je een spiegel, waar je, als je ervoor kiest, voor gaat staan of juist niet. Die keuze heb je.
De Camino was mijn constante spiegel, die mij dwong om mezelf recht in de ogen aan te kijken.
En dat was soms heel moeilijk.
En dan is er de andere kant van de Camino, de warmte, de hartelijkheid, de prachtige natuur, de intense beleving.
De Camino is geen wandeling, het is een op weg zijn naar jezelf..
Dank voor de hartelijke begeleiding!!