30 mei 3016
20 km
Bewolkt, buien 20 graden
Gisteren bereikten we onze bestemming Perigueux en vandaag gaan we vertrekken voor nog 50 km extra. Dat wordt 500 km in totaal! Geweldig. De vraag van vandaag was: gaat de camino over de bestemming of over “het onderweg zijn”. Zowel Marianne, Miriam en ik voelen het als: “het onderweg zijn”, op weg naar Santiago.
De eerste 6 km waren nodig om Perigueux te verlaten. Druk verkeer en stedelijk. Rond 10 uur kwamen we in Chancelade aan met de mooie abdij.
Een verrassing van de dag! We werden ontvangen door een vrijwilliger, kregen thee en een rondleiding. Ze opende houten panelen om fresco’s te laten zien. O.a. van Cristoffel, de bescherm heilige van de reiziger.
Daarna begon de route door het bos. Ook nu weer flinke stijgingen en dalingen…..de hele dag door. We genieten van de dag en realiseren ons dat het de laatste dagen van onze camino is.
Nog een camino kadootje. Zou je ook niet nieuwsgierig worden als je dit kastje langs de kant van de weg ziet?
Bovenop staat: open het kastje. Er zitten snoepjes in en een boek waar je iets kunt opschrijven. Zo zie je dat je camino vrienden gepasseerd zijn. Dat geeft een speciaal gevoel van verbondenheid.
Rond de middag beginnen de buien. Niet heel lang, maar pittige buien.
Toevallig is het droog als we lunchen…nou even dan…..later vluchten we onder een afdakje…precies daar. Dat is boffen. Onze lunch bestaat uit kaas, brood, bananen yogurt en….Nutella (die dragen we om beurten). Heerlijk om in de natuur te picknicken.
De route blijft nog geruime tijd door het bos lopen. De regenkleding gaat aan en uit. Zo kan het ook. Als het niet regent doe je je poncho over je hoofd. Een stuk minder warm.
Op weg naar L’Eperon lopen we langs het kanaal L’Isle dat doorloopt naar Saint-Astier.
We gaan iets van de route af om bij onze Chambre d’Hote in L’Eperon te komen. De lieve mevrouw heeft een sms gestuurd met de app, maar ook staan er langs de drukke D3 camino schelpen om de weg te wijzen.
Mw. Rathier stelt haar hele huis beschikbaar. Zelf is ze weg. Wat een vertrouwen in de medemens! Al het eten staat klaar. Couscous salade, boontjes, steak, kaas, toetje. Daar komt een hongerige pelgrim de nacht wel mee door. Het was heerlijk.
Mooie conclusie mensen, onderweg zijn de weg ergens naar toe is misschien nog wel mooier dan het eindpunt… Miriam, wat loop je toch te stralen op de foto’s. Ik geloof ook dat er de mindere momenten zijn, maar kan me zo voorstellen dat dit fantastisch moet zijn.
Geniet van jullie laatste dagen! Wat heerlijk om jullie ervaringen elke dag te lezen en jullie zo te volgen!
Wat een bijzondere tocht een mooi verhaal met zijn ups en downs en altijd weer wordt alles geregeld en opgelost, geweldig. de prachtige foto’s met de soms vermoeide gezichten na een inspannende dag maar altijd weer die lach.. Chapeau dames ik heb respect voor jullie. Succes en nog mooie laatste kilometers.
ja, misschien ook een beetje weemoed nu het eindpunt in zicht komt?
Gelukkig zijn er altijd nog de foto’s en herinneringen……Geniet van de laatste km.
Cora