32 (!) km
lichte vorst in de ochtend, alleen maar zon, 18 graden

Heel lang geleden dat ik het zo koud had in de nacht! Verschrikkelijk koud! Een onverwarmde herberg en dan ook niet geïsoleerd. Ik kon pas in slaap komen nadat ik 2 dekens had. En dan heb ik een mummie slaapzak. Dit is er een met capuchon, die je helemaal strak om je hoofd en je schouders kunt trekken. Toch maar op zoek naar een warmere slaapzak voor de volgende camino….

Het wordt licht aan de horizon als we vertrekken. 6 km een kaarsrechte landweg. We laten zien dat we volhouders zijn. Het is prachtig licht deze ochtend.

De wei is vol met rijp, en de koeien staan nog buiten. Jonge stieren vechten, leuk om te zien.

Hospital de Orbigo is dan een prettige afwisseling. Via een lange brug komen we het dorp binnen.

Daarna kiezen we voor de route via Sanitibanez, omdat we daar nog eventueel een herberg hebben. Daar zou de eindstand 20 km zijn geweest. Ook een prima afstand. Het is een veldpad met hoogte verschillen. Dat is wat anders dan alleen maar km rechtuit over de Meseta. De herberg hier is gesloten, maar we hadden toch al besloten dat we wel 32 km aandurven. Het is zo’n prachtig weer, daar willen we van profiteren.

Bovenaan is een gedenkteken geplaatst. Altijd indrukwekkend wat andere pelgrims daar achterlaten.

Als we nog zo’n 6 km voor Astorga zijn, komen we plotseling langs een kraampje met eten en drinken en wel een hele mooie man.

We kunnen nemen wat we nodig hebben en een donatie achterlaten. Deze man leeft daar altijd en heeft alles van de bewoonde wereld achter gelaten. Intens gelukkig ziet hij eruit. Wat heeft een mens nodig om gelukkig te zijn. Niets?

Vanaf de hoogte zien we in de verte Astorga liggen.

Astorga, de stad met een gebouw van Gaudi, waar het bisschoppelijk paleis was gepland.

En natuurlijk is er een kathedraal.

We logeren in Albergue San Javier. Zeer mooi, iets duurder, 8 Euro in plaats van 5 euro. Aanrader! Dadelijk gaan we eten in hotel Gaudi, met speciaal pelgrims menu voor 13 euro in plaats van 10.