Tagarchief: 2024

Dag 4 Weer volop zon en eventjes naar zee

Dagwandeling,

Dag 4, zondag 15 September, 25 graden en 25 km

We waren over drie kamers verdeeld en de ervaring met slapen was anders. Op twee plaatsen werd flink gesnurk en op de derde was het binnen rustig maar het lawaai van buiten was er des te meer.

Ook al had niet iedereen voldoende geslapen, we stonden allemaal zoals afgesproken om 8 uur buiten en gingen eerst naar de supermarkt om water en wat extra’s in te slaan. Een stuk verderop konden we ontbijten, een stukje stokbrood met kaas en koffie of thee.

Heel veel over vlonders gelopen en we gaan de goede kant op volgens de pijl.

Een hoopje stenen waarvan er sommigen met tekst en als je goed kijkt zie je een vis erbij

Baukje zet zich in als stempelzetster en dat kan ze goed. Ze vindt het leuk en zou het als baantje wel willen doen, veel mensen ontmoeten en hun verhalen horen. Schelpen met een spreuk of een naam hangen aan een boom.

Bij een kraampje staan jongeren cake en taart te verkopen voor hun school, hun leerlingenactiviteiten. Nou, daar lusten we zeker een stuk van onder het mom van we steunen het goede doel. We  vinden maar geen pauzeplek of koffiebar en de eerste die we zien wordt afgekeurd. De volgende zou 500 meter verder zijn, even gevraagd aan een Portugeese die gelijk met ons meeloopt.  Enkelen willen naar het water omdat daar het barretje zou zijn en de vrouw loopt mee. Het terras is er maar het is gereserveerd en we kunnen er geen koffie drinken. We pauzeren op een picknick plaats en een bank. Eten in de buitenlucht is altijd lekker, behalve een uitgedroogde mandarijn dan.

Bij Esposende worden we verwezen naar vlonders, zeker mooier dan de gewone route. Over vlonders over het water lopen bevalt beter dan over het hout van een brug waar werkzaamheden plaatsvinden.

We vonden eindelijk een pauzeplek waar we de laatste  twee tafeltjes uit de zon hadden. Een deel van ons nam ijs, de anderen hielden het bij koffie of ander drinken. Kort daarna vonden we een strandje waar twee dames eindelijk konden zwemmen. Een was haar badpak vergeten maar in ondergoed kun je ook zwemmen. Anderen hielden het bij pootje baden of foto’s maken.

Hostel Salvagem bevalt ons goed en we zitten vlakbij de kerk waar de helft van de groep na opgefrist en de was gedaan te hebben naar toe gaat. Dat werd een lange zit, voor de echte dienst was er een soort van gebedsdienst. Wel bijzonder om mee te maken.

Daarna snel naar de pizzeria omdat het al na achten is en we om acht uur afgesproken hadden. Een persoon lag te slapen en wou liever niet mee. De tafel stond al klaar en met een goed gevulde maag en genoten te hebben van de mooie wandeling gingen we slapen.

 

Een dag vol verrassingen

Camino Portugues, ,

Dag 4, 16 September 2024, 29 graden en 26km

Het ontbijt stond klaar voor ons en we konden er koffie of thee bijnemen. Iemand kreeg de eerste verrassing in de vorm van croissants, er gingen er verschillende naar haar.

Bijna uit je bed waaien was ook een verrassing vannacht. Wat hielp was de ramen sluiten. De harde wind hebben we niet meer gehad onderweg. Het weer was al lekker om nog even buiten te zitten.

Tot onze verrassing hadden we vandaag bergpaadjes in plaats van vlonders maar helaas ook veel asfalt. Dat is bij heel warm weer niet zo fijn

Een mooi verrassend pad over een riviertje

Het is iedere keer weer een verrassing als een kerk open is en dat daar dan een stempel ligt ook.  Helaas was de inkt zowat op.

Wat een verrassing om deze hagedis te zien.

Deze ‘winkel’ was helemaal een verrassing. Je kon pakken wat je wou tegen een donativo. De koffie was mierzoet maar de schijfjes meloen waren heerlijk, net zoals de cake die we van de aardige man die de winkel beheerde kregen. Daarna kwam hij aan met rode en witte port en kleine bekertjes, ook voor ons.

Een verrassend doorkijkje met de zee in de verte.

De verrassend blauwe, heldere lucht.

Ook verrassend dat we zoveel klimwerk hadden vandaag na eerdere dagen op vlonders gelopen te hebben. En dat het vandaag zo warm was. Dat de mercado toch een markt blijkt te zijn terwijl we supermarkt dachten.  En tot onze verrassing vonden we een restaurant dat een pelgrimsmenu aanbood, weliswaar pas om 7 uur maar het was al tegen half 7 en we konden er tot het eten kwam zitten en wat drinken. Ook een grote verrassing te lezen dat de cable car niet naar onze albergue gaat terwijl deze meerdere keren info stuurt over het gebruik van de cable car om zo bij de albergue te komen. Dat de ober een speciale manier van werken heeft verrast ons. Dat we voor een klein bedragje met de taxi naar boven kunnen verrast iedereen en weer in een mooi hostel slapen met uitzicht over de stad.