---

Ja, en dan is opeens de laatste dag van deze camino aangebroken. Wat lijkt het eindeloos lang geleden dat we na de eerste wandeldag in Vila Cha bij café Tony aan het diner zaten, of dat we de portugees/spaanse grens passeerden. En tegelijkertijd: wat zijn deze twee weken voorbij gevlogen.

In het donker verlaten we het pension, maar een paar honderd meter verder ontbijten we. Daarna kleurt de lucht rood. Voor het eind van deze tocht heeft Jacobus nog een kleine verrassing voor ons in petto: regen!

---

Tijd om de diep weggestopte poncho’s en regenjassen uit de rugzakken

tevoorschijn te halen.

We hoeven nog maar 15 km tot aan de kathedraal. Op de helft nemen we een flinke koffiepauze bij een sportclub in Miladoiro.

Het laatste stuk gaat door de buitenwijken van Santiago, en rond half een lopen we de oude stad binnen.

Even later zijn we op de Praza de Obradoiro, het grote plein voor de kathedraal. De Hongaren die we al enige tijd tegenkomen zijn er ook.

Yes! We hebben het gehaald.

We checken snel in bij hospederia San Martin Pinario, naast de kathedraal, waar we allemaal ons eigen kloostercelletje krijgen toegewezen en dan volgt natuurlijk een etappebiertje. Oh nee:  wijn deze keer, qua extra feestelijk.

Daarna volgt een drukke middag: we staan ruim een uur in de in de rij voor de compostela, we brengen een bezoekje aan de Nederlandse huiskamer, shoppen souvenirs, checken in voor de vliegreis terug, een nemen nog een snelle douche.

’s Avonds gaan we naar de kathedraal: we wonen een prachtige mis bij, compleet met de botufumeiro, het zwaaiende wierrookvat. De ‘peregrinos de Holanda’ die vanaf Porto liepen worden genoemd, samen met alle andere pelgrims die op deze vierde oktober aankwamen.

Daarna eten we in een restaurant in de Rua do Franco, en op de terugweg naar ons onderkomen maken we nog een kleine stop bij de Tuna de Derecho, dat op het grote plein staat te spelen en te zingen. Tijd om te slapen en te rusten.

Morgen volgt nog een kleine epiloog.