Dag 7 Ruitelan O Cebreiro

11 januari, -2-+10 graden 10 km

Laatste dag van deze camino

Ik had zo gehoopt dat het zou lukken vandaag. Het was natuurlijk wel een uitdaging 10 km en dan 600 meter stijgen. Maar toch. Na de fijne dag van gisteren (vrijwel vlak) en 18 km, wilde ik het vandaag toch proberen. Met veel pijn aan het hart heb ik besloten toch liever thuis uit te zieken. Nu heb ik al vaker meegemaakt dat iemand van mijn groep moet afhaken en merk dan op hoe zwaar het is om te moeten stoppen. Nu ervaar ik het zelf en dat is zeker niet makkelijk. Ook ik wil eigenlijk door. Willen of voelen…..Het was een dikke knoop, die ik door wilde hakken. Mijn gevoel mag kiezen en dat is nu even voor mezelf kiezen en naar huis gaan.

Lieve lezers van dit blog, heel fijn dat jullie me gevolgd hebben op deze Camino francais. Tot een volgende reisverslag.

Als je een albergue zoekt met zo een heerlijke gastvrijheid, kies dan voor Pequina Potala in Ruitelan. Gezamenlijk pelgrimsmaal en deze ochtend gewekt worden met Ave Maria. Daar wil je toch voor terugkomen???

Deze ochtend begon heel mooi. In het dal waar Ruitelan ligt was er nog geen zon te zien. Die was nog mooi achter de bergen

Rijp op de velden, maken de weg naar Herrerias mooi.

Daarna begint de stijging pas echt goed. Eerst over een sterk stijgende bospad.

Zowel in La Faba als in Laguna de Castilla waren de bars dicht. In La Faba ga ik even rusten in de zon.

Met als beloning de mooiste uitzichten. Kun je je voorstellen. Je bent er helemaal alleen. Geen verkeer, geen geluid, alleen mijn voetstappen en het zachtjes tikken van mijn wandelstokken. Je kijkt terug, de zon tegen, maar oooh wat is het mooi.

De grens met mijn geliefde Galicië is bereikt. Komend najaar ben ik er weer.

Na ongeveer 3 uur lopen kom ik in O Cebreiro aan. Ik voel me te moe en daarom koos ik ervoor om te stoppen.

Er wordt een taxi voor me geregeld naar het busstation van Ponferada. Daarvandaan gaat een bus nog dezelfde middag. Kan ik dan nog thuiskomen? Dat zou een bus naar het busstation van Madrid zijn. Ik zou dan pas heel laat vliegen en geen trein naar huis vinden. Ik kies ervoor om komende nacht met de bus te gaan (1.30 uur) ; aankomst in Madrid om 7 uur, op T4. Mijn vlucht gaat om 8.45 uur. Dat past. Op weg naar huis….

29 reacties op “Dag 7 Ruitelan O Cebreiro

  1. Hoi Mieke, wat jammer dat je moet afhaken. Maar je gezondheid is het allerbelangrijkste. Nu eerst goed herstellen. Er komen vast weer Nieuwe Camino kilometers op je pad. Een goede terugreis gewenst.

  2. Heb respect voor je beslissing en heb terug genoten van je verslagen. Prachtig! Herstel nu vooral en laat ons niet te lang wachten op je volgende caminoverhaal!

  3. Ook ik ben een keer gestopt, kan me dus een beetje voorstellen hoe zwaar deze beslissing voelt. Maar als het niet meer gaat….. goed dat je voor jezelf kiest.
    Goeie reis naar huis en heel veel beterschap.
    Dank voor de mooie verhalen en foto’s.

  4. Dag Mieke,
    Enorm veel respect en begrip voor de moeilijke beslissing, die je hebt genomen!
    Wat zullen weer veel mensen door dit reisverslag van jou worden gevoed : de mooie en de moeilijke momenten in ons leven. Dank dat je dit met velen wilt en kunt delen!
    Een goede thuiskomst en beterschap gewenst.

  5. Lieve Mieke, goede thuisreis en een voorspoedig herstel.
    Bedankt dat ik weer mocht genieten van je verhalen en mooie foto’s.

  6. Lieve Mieke, hele knappe beslissing. Ook dat is Camino, leren naar je eigen weg te luisteren die je lichaam aangeeft. Beterschap en wel thuis. Liefs Rianne

  7. Hoi Mieke het is zeker jammer dat je tot dit besluit moest komen maar je gezondheid gaat voor alles. Hoop dat de terug reis mee valt voor je. Heb genoten van je verhalen en dan die foto’s Super. Beterschap en tot…….
    Gr Coby Derksen.

  8. Hoi Mieke, nu even aan jezelf denken, je bént altijd een doorzetter. Voor nu beterschap en er komt zeker weer een bijzondere dag dat jij je wandeling kan vervolgen 💪🏻💖👍🏻

  9. Jammer Mieke dat je moest stoppen, maar er komt vast wel een vervolg! Bedankt dat ik je heb mogen volgen op de route die ik in April ga lopen!

  10. Jouw kennende valt dit besluit je zwaar,helaas moet je ook om je lichaam
    denken.
    Er komt vast een vervolg ,veel sterkte gewenst ziek het goed uit ,begin niet
    te snel,doorzettings vermogen heb je genoeg.
    Dikke knuffel voor Mieke dat toch geen robot is

  11. Een groot compliment Mieke dat jij naar je lichaam luistert!!!!
    verdrietig dat je moet stoppen……..een goeie en veilige reis naar huis.
    Heel veel beterschap en tot ziens.
    Een dikke knuffel.

  12. Stoppen is niet voor eeuwig, het is een pauze die je voor jezelf nu inlast, om later de draad, het pad weer op te pakken.
    Rust maar goed uit!! Want de Belgische Ardennen zijn ook niet vlak hé. Hoop dat je er tegen dan weer helemaal tegenaan kan!
    groetjes, en tot binnenkort,
    Hilde

  13. Jammer Mieke, dat je moet stoppen, maar inderdaad een wijs besluit dat je luistert naar je lichaam. Ik heb respect voor je, dat je dit besluit hebt genomen.
    Het gaat zoals het gaat, dus neem je rust en heel veel beterschap gewenst.

  14. Jammer Mieke, dat je moet stoppen, maar inderdaad een wijs besluit dat je luistert naar je lichaam. Ik heb respect voor je, dat je dit besluit hebt genomen.
    Het gaat zoals het gaat, dus neem je rust en heel veel beterschap gewenst.

  15. Lieve lezers
    Dank jullie allen hartelijk voor je meelevende reacties en ook de waardering die ik krijg over de reisverslagen.
    Tot een volgende keer

  16. Goedemorgen Mieke,
    ik was achter met het lezen van je verslagen!
    Wat lijkt me dat een moeilijke beslissing zeg…..
    Maar je gevoel volgen is altijd het juiste!

    heel veel beterschap en dankjewel voor de mooie foto`s die je gedeeld hebt!
    Hartelijke groet, Mieke Heijlighen

Laat een antwoord achter aan Annemieke Blom Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.