Zware benen

4 mei, 25 km, koel, bewolkt 10 graden, Figeac – Ussac

“Rijk kun je zijn met veel geld en als je weinig nodig hebt”. Deze tekst staat op het kaartje van de gite waar ik vandaag naar toe ga.

Dit is de eerste dag dat ik zo een zware benen had. Ik kan me niet herinneren zo moeizaam vooruit te zijn gegaan. Is het dan toch de afstand van gisteren (28km)? Tja dan heb ik mijn grens weer gevonden. Of is het gewoon een dag, die iedereen wel eens heeft. Aan de zwaarte van de etappe kan het niet liggen. Na de eerste stijging, vrijwel geen grote hoogte verschillen.

Volgens de eigenaresse van de gite zou er brood te koop zijn aan het begin van de etappe. Direct bij het passeren van de brug zie ik dat we meteen de berg opgaan, dus ik keer terug om proviand te kopen.

Daarna begin ik aan de klim van meer dan 100 meter en dat brengt me terug naar uitzicht over Figeac. Dat kleine beetje zon in de ochtend was net genoeg om licht aan de horizon te brengen.

Na 9 km ben ik in Faycelles….en daar is een bar open. Een ontmoeting met inmiddels diverse mensen die met me mee lopen op de etappes. Dat is erg leuk, want in een grotere stad zijn de mensen allemaal verspreid. En ik vraag me af, waar is iedereen?

De etappe is vrij vlak vandaag, veel over verharde boerenweggetjes en hier en daar paadjes, omhuld met fluitekruid.

Vandaag lukt het me echt niet om 2 uur aansluitend door te lopen, dus ik neem net als Katrin en André maar weer even pauze bij een oude wasplaats.

Nog een pareltje…ik zie dit gebouwtje, volledig uit stenen opgebouwd en loop er omheen. Blijkt het een rustplaats voor pelgrims te zijn. Er ligt zelfs een schriftje waar je wat kunt opschrijven.

Wat ben ik blij dat ik gisteren de etappe heb kunnen aanpassen van 31 naar 25 km. Hiervoor moest ik bij Dolmen rechts aanhouden. Wist ik veel wat Dolmen zijn? Dat blijken archeologische vondsten te zijn van hunnebedden.

Daar ga ik rechts af en volg de schelpen. Ik kom in een niet internet zone. Met humor is dat hier uitgebeeld. Alleen met de vaste lijn bellen. Dit is op weg naar de gite La Source D’Ussac.

Met het al aanwezige hout is deze schildpad uitgebeeld.

Onderweg staat een spiegel, met tekst: ,”je bent onwetend over wat je hebt, maar verantwoordelijk over wat je doet”. Daar moet ik even over nadenken….

2 reacties op “Zware benen

  1. Mooi weer hoor Mieke, je verhaal en de foto’s. Vermoei(en?)de dagen zitten er ook tussen. Rustig aan, ook moeizaam ga je vooruit. Heerlijk om deel te zijn van zo’n reizend gezelschap waar je ‘iedereen’ kent. Het fijnste caminogevoel wat mij betreft. Heb je morgen een (op papier) relaxte dag? De bladzijden uit je Michelinboekje geven mij steeds diepe heimwee naar de camino!

  2. Ik hoop dat het morgen weer beter gaat maar dat zal best wel.Ik heb het ook wel eens en de volgende dag gaat het weer beter. Kop op he?

Laat een antwoord achter aan Nina Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.