Conques

1 mei, 23 km, eerst regen, na 11 uur droog 10 graden, Massip- Conques

Voor veel Fransen is Conques een eindpunt of startpunt van hun Camino. En ik moet zeggen, aankomen in Conque is echt een belevenis en ervaring. Van oudsher wordt gezegd dat dit de eerste Chemin de L’europe is.

Een pareltje op de Camino, de gite de Massip. Mensen die me met een warm hart ontvangen, dat voel ik en zie aan de lach in hun ogen. Om 7.15 kregen we ontbijt en om 7.45 uur is iedereen de deur uit. Op naar Golignac. In Massip is geen winkel, vandaag op 1 mei is alleen een winkel in Golignac open. Dat is maar goed ook, want ik was helemaal door mijn proviand heen.

Daar is een mooi houten standbeeld van Jacobus. Ik zie er een hand in en het voelt als “gedragen”.

Na Golignac daal ik 300 meter af naar Espayrac. Deze keer over een weg met haarspeldbochten. Het lijkt heel steil, maar dat valt reuze mee.

Bij de gite van Le Soulier staat een vrijwilliger van de herberg. Of ik trek heb in een warme rustplek. Nou en of! Het 2e Camino kadootje is binnen. Alweer een hele lieve hartelijke ontvangst. Deze mensen heb ik een tekst laten pakken en ze waren er oprecht blij mee. Ik geniet er zo van als ik lichtjes in de ogen zie. Ik zeg altijd:” de Camino doet wat met je” . Ook bij mij was dat vanochtend…. Camino tranen. Ik weet dat het erbij hoort. Tijdens het lopen krijg ik nieuwe inzichten, die me ontroeren. De ontmoeting met deze mensen had ik net even nodig.

Als het regent ben ik meer naar binnen gericht en zijn het ook vooral details die me opvallen.

Mos glinsteren van de regen

Een bospad met fluitekruid

Zomaar een uitgebloeide paardenbloem.

Deze ken ik niet? Dank aan Wendelien: het is blaassilene.

Dan is het droog en er volgt eerst een rustig glooiende weg naar Conques.

Ook deze dag zit het venijn in de staart. Een sterke daling van 300 meter op 3 km. Weer 10%. Dat voel je in je knieën. Het allerlaatste stuk een lastig bospad met stenen.

Heel onverwacht is er dan Conques te zien. Wauh!!! Wat indrukwekkend. Het voelt bijna net zo als in Santiago aankomen.

Ik slaap in het klooster achter de kerk. Met 20 op een slaapzaal. Fijn met veel pelgrims die ik eerder heb gezien en die dezelfde etappes lopen. Maar eerst ……mijn welverdiende etappe biertje. Een speciaal pepgrimsbiertje…..

8 reacties op “Conques

  1. Mieke ik volg je dagelijks met ontzettend veel bewondering en heel veel plezier. Ik leer zoveel van je verhalen. Dank daarvoor!
    En nu kan ik jou ook wat vertellen: de afbeelding met witte bloemen is de Blaassilene
    of wel Silene vulgaris. Komt algemeen voor in Europa aan wegkanten, bosranden en voedselarme graslanden. Zoals je regelmatig laat zien kent onze natuur zoveel mooie dingen met een indrukwekkende variatie in kleur en vorm. Genieten…

  2. Sterkte morgen met het eerste stuk na de brug met de mooie pelgrim. Geweldig om.je verslagen te lezen. Vele goede herinneringen komen boven. Wij liepen ook die route in 2003.

  3. Hallo Mieke. Wat doe je het geweldig. Hoe moeilijk het ook is jij redt het. Elke dag volg ik je en ik bewonder je om alles wat je in je hebt. Geweldig. Geniet van je foto’s, je verslagen. Mieke ik steek een kaarsje voor jou op. Lieve groet Roza

  4. Een warme hand , dat het zo voelbaar is beschrijf je steeds . Uit de kleine dingen je kracht en inspiratie halen .. Dat zijn de speciale momenten . Ondanks de grote verschillen in klimmen en een glibberig paadje dan is daar de warme hand !!
    Mooie dag weer morgen en een goede nacht ! ?

  5. Concentratie op ’t pad om dan onverdonderd te worden met zo’n mooi zicht op Conques. Mooi om in je blog de tocht naar binnen te zien Mieke! Ultreia

Laat een antwoord achter aan Wendelien Böttger Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.