Naar Vezelay

2 april, treindag van Sezanne naar Vezelay

In mijn dagboek vind ik vandaag de volgende tekst:

” De echte ontdekkingsreis is geen speurtocht naar nieuwe landschappen, maar het kijken met nieuwe ogen” . Dat wens ik alle pelgrims toe en ook mezelf.

Een dag voor reflectie…..

Ik zit in de trein en zie het landschap aan me voorbij trekken. Heuvels en licht glooiende velden. Wat anders dan “stap voor stap”. Vreemd ook voor mij. Het voelt als weer opnieuw beginnen. “Zelfs een 1000 km lange reis, begint met een eerste stap” En ook…loslaten, voor mezelf toe staan dat plannen zomaar mogen veranderen. Dat de pijn aan mijn enkel een aanwijzing kan zijn, rustig aan, je hoeft “enkel” voor jezelf te zorgen….

Door de aanwijzingen in Maps.me dacht ik dat er een treinstation in Sezanne zou zijn. Niet dus, wel een station, geen trein meer… Zo ging ik dus eerst met de taxi naar Romilly du Seine om daar de trein van 8.50 te halen.

Nu 2 x overstappen in Dijon Ville en Laroche Migennes. Bij de laatste heb ik 5 minuten overstap tijd…. Uitstappen in Sermizelles Vezelay en dan is het nog 8km naar Vezelay. Hier wilde ik een taxi nemen, geen taxi te zien. Dan toch maar lopen. Het is heerlijk weer. Daar op die heuvel ligt Vezelay. Je ziet de contouren van de kathedraal. Dat was trouwens een heftige klim!

Dat wordt snel inschrijven, omdat de hospitalero tot 18 uur aanwezig is. Ik krijg daar een hele mooie stempel. In deze algemene herberg is het donativo. Je geeft wat het je waard is. En morgenochtend word ik uitgenodigd voor de mis om 7 uur en ik krijg de zegen……dat word echt een nieuw begin…..

Doordat het 2e Paasdag is, was al mijn proviand echt op. Hier in Vezelay is gelukkig een winkel open. Die heb ik al dagen niet meer gezien. De kathedraal van Vezelay is zowel van binnen als van buiten erg mooi en sfeervol.

Ik heb er alle vertrouwen in dat het gaat lukken morgen. Ik durf het aan om morgen alweer op pad te gaan. De rustdag in de trein heeft me goed gedaan.

12 reacties op “Naar Vezelay

  1. Goede moed, Mieke! Mild zijn voor jezelf is echt belangrijk op de camino en jij past het toe.
    Ik lees je verhalen met plezier. Ondertussen heb ik zelf lenteweer op de Rota Vicentina.
    Buen camino! Geertrui

  2. Lieve Mieke, Je merkt dat een dag rust goed is voor je enkel.
    Waarom niet ergens een plekje zoeken en daar dan 2 of 3 dagen blijven om je enkel nog meer te ontzien. Je bent dapper en blijft maar doorlopen, maar als je thuis was geweest had je allang op een stoel gezeten, met je voet op een kussen, waarom dan nu niet.
    Deze Camino is nog een paar maanden lopen en na deze Camino moet je met ons op pad dus weer lopen. Wat betekent dan een paar dagen rust en je enkel de kans geven te herstellen? Een Camino is grenzen verleggen, maar ook weten waar een grens ligt.
    Met nu even pas op de plaats, geef je jezelf de kans om straks de eindstreep te halen.
    Want dat je in Santiago komt dat staat vast.

  3. Mieke,

    Even een rustdag hebben genomen en dan met de benen omhoog zal je goed hebben gedaan.
    Morgen kun je weer als een kievit lopen !!! ?

Laat een antwoord achter aan Victor Hooftman Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.