En nu echt alleen verder

19 maart, 23 km, op weg naar Namen

Tja, deze morgen heb ik afscheid van Marina genomen. Gastvrij ontvangen in haar huis en zo wandelde Marina op mijn vraag enkele dagen mee. Precies op het juiste moment was ze er. Ik zat er even doorheen. Direct kreeg ik energie om verder te gaan. Vandaag ging ze terug naar Tienen. En dan nu alleen verder.

Ook vandaag was het koud en wat was ik blij met de handschoenen van mijn zoon Stephan, die zaterdagavond langs kwam in Tienen. Een grote verrassing. En wijs geworden (snel hè?) trof ik vandaag in Egheze een broodjes bar open.

Nou…..dat alleen valt weer mee, want gisteren zijn Karin en Frans gearriveerd die ook naar Santiago gaan. Tijdens het avondmaal hadden we een wijntje L’etoille de Compostela. Dat smaakt.

De route vervolgt de Ravels, de bedding van een oude spoorlijn.

Hier staat 2400 km te gaan. Naar Namen volledig rechtdoor. De extra km naar Le Puy niet meegerekend.

Ik spreek een moeder aan die met haar hond en baby wandelt, toen ik 2 uur onderweg was. Is hier ook een bar? Ja hoor, ze wees me de weg in het dorp Vedrin. Dat kwam goed uit! Daarna naar Namen. Ik liep door de winkelstraten en langs mooie kerken.

Het was nog net geen 14 uur en ik zag een restaurant met een lunch menu. € 10… Hè pelgrimsprijzen. Dat was lekker, biefstukje, frites en sla, en een biertje. Daardoor was ik weer goed uitgerust. Ik was de koning te rijk..

Zou ik de Citadel gaan beklimmen voor het mooie uitzicht? Ja, dat doe ik. Met rugzak omhoog. En het geeft een prachtig uitzicht.

Terwijl ik naar beneden loop, stopt een auto achter mij met 3 dames. Compostela? Ja daar waren ze ook geweest. Zullen we samen wat drinken? Een van de dames was 60 geworden. Waarom niet? Zo eindigt de dag in de jeugdherberg langs de Maas, 2 km na het centrum, samen met 3 Franse dames. Een mooi moment.

14 reacties op “En nu echt alleen verder

  1. Lekker wijntje. Eergisteren, de dag voor mijn vertrek naar de Via de la Plata, ook gedronken. Geniet nog verder van je tocht

  2. Geweldig Mieke wat een belevenis he een mooi verslag en mooie plaatjes wat is het daar mooi he ik had het wel door hoor dat je er doorheen zat maar je bent dapper hoor.

  3. Bijzondere dag alweer!! en al heb je het even moeilijk , haal 3x diep adem sluit je ogen en voel de spanning weglopen.. op naar morgen voor een nieuwe dag ..
    En die lach op je gezicht zegt genoeg dat je het aankunt dag voor dag..
    Mooie dag weer morgen..

  4. Toen ik op dat fietspad liep, was het tegen de veertig graden Celsius. Ik was vergeten eten en drinken te kopen en zat er doorheen. Op dat moment passeerde een ouder echtpaar op de fiets. Ze keerden om en vroegen of ik wel te drinken had. Nee.
    Of ik wel te eten had? Ze gaven me hun lunchpakket.
    Toen ze wegfietsten moest ik huilen. Je hebt niets te eten en wildvreemde mensen bieden je hun lunchpakket aan.
    Ik Santiago stuurde ik André en Sylvia een kaartje.
    Ik kreeg een e-mail terug. ‘Toen we vanmorgen onze postbus openden, moesten we huilen’.

    Ik wens je ook vele van die mooie ontmoetingen en moge de weg voor je zorgen.

    Lieve groet
    André Brouwer

  5. Heeey Mieke, nou je bent aardig op weg.
    En de mooie stad “Namen “bereikt.
    Mijn achternaam is “van Namen”dat komt van deze stad af.
    Citadel heel mooi vorig jaar nog beklommen , geniet van je avontuur en heel veel wandelplezier.

    Groetjes Anja

  6. Hoi Mieke, hoezo alleen? Grappig, dat je toch steeds weer mensen tegenkomt die je uitnodigen om iets mee te gaan drinken of eten. Ook de dames die zelf gelopen hebben vinden het leuk om hierover van gedachten te wisselen.
    Fijn dat t goed gaat. Jij kunt t, want je bent gewoon een topper!
    Succes weer.

Laat een antwoord achter aan Anja Sterk Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.