26 mei 2016
19 km
27 graden

In Valenca zelf is geen bakker te vinden en ook geen bar waar we kunnen ontbijten. Dus vroegen we gisteren om een “dogie back” voor het overgebleven brood bij het restaurant. Geen probleem. Met het restantje pasta en marmelade smeert Eric het brood en zo gaan we om 5.30 uur op pad met een broodje in de hand. Een pelgrimshand is zo gevuld. 🙂

We dalen af van de vesting Valenca.

Het is net licht als we in de verte Tui zien liggen. Dit is de eerste plaats die we passeren als je hier Portugal binnenkomt.

En dan…..over de brug naar Spanje. Dat doet wat met je. Het voelt als mijlpaal en dat is het ook. Als we zover al zijn, gaat de rest ook wel lukken.

Yes! Spanje bereikt…

Soms word je verrast door een oude wasplaats die nog in gebruik is. Ze was aan het zingen en genoot van haar werk. Deze mooie dame vond het goed dat ik een foto maakte. “Ne pasa nada” zegt ze. Er gebeurt helemaal niets. Ook deze gewone dingen maken een camino bijzonder.

Even poseren bij het grote beeld van de pelgrim. Ieder die hier is geweest herkent dit beeld. Ook dit “stoere wijfie” gaat er even voor staan. Ik vertel niet de leeftijd van Joke en haar zus Riet.. .. Zij zijn voor mij een voorbeeld en ik hoop dan ook nog naar Santiago te lopen. Chapeau!

Janna en Eric passeren een Romeinse brug.

Vlak voor het industriegebied krijg je als pelgrim een keuze. Langs het saaie industriegebied of een stukje om, langs bospaden en rustige wegen? We kiezen voor het laatste. Bij het dorp Orbennle staan de mogelijkheden met richting borden aangeduid.

We kiezen voor de laatste en vinden onderweg een rustplaats voor de pelgrims met een drankautomaat. Nog even pauze met nog 5 km te gaan.

Langs de rivier de Loura lopen we de grote stad Porrino binnen. De route langs de rivier loopt tot aan de algemene herberg.

We overnachten in pension Louro. Een prima plek in dezelfde straat als de herberg, ook dichtbij het centrum.